Tajemnica objawień Najświętszej Maryi Panny w Ropczycach - Adam Walczyk

Matka Boża Ropczycka Królowa Rodzin, Ropczyce, Polska: 1587

„Heretyczka tam mieszkała,
Koło rzeki ogród miała,
U niej dziewczyna służyła,
Czcicielką Maryi była.

Chociaż pani ją gromiła,
Ona cierpliwie znosiła,
W niedziele robić musiała,
Zboże mleła i rąbała. (…)”

Były to niespokojne czasy, kiedy wściekła pożoga herezji luterańskiej w drugiej połowie XVI wieku zalała Polskę. Bezlitośni odstępcy dewastowali kościoły, zbezczeszczali święte obrazy i figury, prześladowali katolików. 

W tych strasznych czasach rozrastającej się herezji, Niebo interweniowało wielokrotnie. Wcześniej pisaliśmy o objawieniach Matki Bożej w Skrzatuszu w 1575 r. i Cudownej Figurce, którą sprofanowali protestanci. Dwanaście lat później – za panowania króla Zygmunta III Wazy - sytuacja powtórzyła się w Ropczycach, miejscowości obecnie położonej w województwie podkarpackim.  

Niestety, po tych nadzwyczajnych spotkaniach, gdy Pan Bóg zesłał swój Największy Cud, czyli Bożą Rodzicielkę Maryję, nie zachowało się żadne inne kronikarskie świadectwo, poza przekazami ustnymi i pieśniami pątniczymi. 

I właśnie najwięcej informacji czerpiemy z pieśni. Fragment jednej przytoczyliśmy na wstępie. Analizując ten zapis, na myśl także przychodzi inne, późniejsze objawienie, które jest kamieniem milowym w procesie restauracji wiary i polskości - Gietrzwałd 1877. 

Najprawdopodobniej pierwsze objawienie w Ropczycach miało miejsce 2 lipca 1587 roku. U bogatej luteranki pracowała dziewczyna. Była ona wykorzystywana do najgorszych i najcięższych prac. Także w niedziele. Ale nie skarżyła się na swój los lecz wszystkie przykrości powierzała Przenajświętszej Pannie Maryi. I podczas jednej z takich katorg, w czasie ścinania trawy w ogrodzie, dziewczynka ucięła sobie palec. Natychmiast runęła na kolana i poczęła błagać Maryję o ratunek. 

W ogrodzie tym stała śliwa. Podczas błagalnych próśb okaleczonej dziewczyny, światłość zajaśniała na środku drzewa i ukazała się Matka Boża. Palec poranionej dziewczyny momentalnie zrósł się! 

Matka Boża powiedziała do przejętej i szczęśliwej panieneczki między innymi te oto słowa:

„Będę tu do trzech miesięcy. Idź i nie grzesz odtąd więcej!” 

Matka Boża objawiała się z Dzieciątkiem na ręce, ubrana była w niebieskie szaty, a na głowie miała koronę z kwiatów. Objawienia trwały do 3 miesięcy. Wieść o cudzie natychmiast rozeszła się po okolicy. Wokół śliwy jasność nie ustępowała, następowały liczne uzdrowienia a także nawrócenia. Niedobra luteranka także zawróciła z błędnej drogi i stała się przykładną katoliczką, szalenie miłującą Matkę Bożą.

Koniec końców protestanci opuścili kościół, który wcześniej przemocą zajęli. Szczęśliwi ludzie zanieśli do świątyni figurę Matki Bożej, która wcześniej została sprofanowana przez zwolenników błędnych nauk. Figura od razu zasłynęła z niezliczonych cudów, które spisane są w potężnej Księdze Łask, będącej świadectwem niezwykłego wstawiennictwa Bożej Rodzicielki. 

W dokumentach z wizytacji kanonicznej w 1595r. opisano kościół Nawiedzenia NMP. W 1674 roku w miejsce starego kościoła wzniesiono nowy, także drewniany. W latach 1721-1728 wybudowano murowaną świątynię, która stoi do dnia dzisiejszego. Nadano jej tytuł Najświętszej Maryi Panny. Łaskami słynącą figurę umieszczono w ołtarzu głównym. Warto wspomnieć, że za ołtarzem znajduje się kapliczka, która została wyrzeźbiona z pnia śliwy, tej śliwy, na której ukazała się Niepokalana.

W 2001 roku biskup Kazimierz Górny dokonał koronacji figury Matki Bożej Ropczyckiej.

 „(…) Błogosławi się modlących,
I pomocy Jej żebrzących,
A gdy lud płacze i prosi,
Ona w niebo się podnosi (…)”