Mało który ksiądz posoborowy, a w ogóle katolik i to katolik nawet Tradycji wie, że kiedyś istniał dział, który otwierał niejako Mszał Rzymski, a ów dział nazywał się:
De defectibus… Był to bardzo ważny dział, który został przygotowany po zakończeniu Soboru Trydenckiego w 1570 roku. Znalazły się tam wytyczne jak kapłan powinien zachować
się w sytuacjach nadzwyczajnych, gdyby doszło do jakiś nieprawidłowości podczas sprawowania Mszy św. Dział ten był aż do Mszału Jana XXIII.
Wraz z odnową liturgiczną dokonaną po II Soborze Watykańskim, dział ów został usunięty (generalnie połączono różne działy w jedno, gdzie zrezygnowano z osobnej części, która mogłaby zostać uznana za odpowiednik dawnego De defectibus).
I uważamy, że moderniści zrobili to z pełną świadomością, z metodycznym założeniem działania na kilkadziesiąt lat do przodu. Bo to nie może być przypadek. Kapłan teraz kształcony w posoborowych strukturach nie ma świadomości o tym, iż taki dział istniał i jaki był ważny. Nie ma świadomości, że w tym dziale zawarto m.in. OSTRZEŻENIA, co można robić, a czego nie wolno czynić pod karą grzechu ŚMIERTELNEGO czy też doprowadzania do sytuacji NIEWAŻNOŚCI MSZY ŚW.!
Wiemy, że Watykan postanowił „poprawić” Jezusa Chrystusa, gdzie zmieniono formułę konsekracji wina (z „za wielu” na „za wszystkich”). Zresztą te szalone eksperymenty już zaczęto przeprowadzać dużo wcześniej.
Co oznacza to w praktyce?
Jak czytamy w niniejszej książce: (…) jeżeli z opuszczenia lub zmiany słów wyniknie zmiana w zakresie ZNACZENIA FORMUŁY, konsekracja nie zachodzi, jeżeli natomiast dodane wyrazy nie wpłyną na zmianę znaczenia, nie skutkuje to nieważnością przeistoczenia, niemniej celebrans zaciąga POWAŻNY GRZECH.
Konkluzja jest PRZERAŻAJĄCA! 60 lat temu usunięto bardzo ważny dział. Kapłani nie mają świadomości, że zmiana słów konsekracji, wedle wielowiekowego prawodawstwa kościelnego, w najlepszym przypadku zaciąga na nich grzech ŚMIERTELNY (oczywiście potrzebna jest tutaj świadomość jego popełnienia), a w najgorszej sytuacji doprowadza do NIEWAŻNOŚCI MSZY ŚW.!
Nie wnikamy, bo nie mamy kompetencji, aby wyrokować, czy w/w zmiana formuły konsekracyjnej jest na tyle poważna, że stanowi zmianę znaczenia formuły, a to by powodowało nieważność Mszy św. (jak mówią niektórzy kapłani z którymi rozmawialiśmy; także z wysokiego szczebla hierarchii), czy też jest mniej istotna (jak mówią inni), jednak i tak, wedle „De defectibus” może wprowadzić kapłana przynajmniej w grzech ŚMIERTELNY!
Kapłani o tym nie wiedzą, bo nie mogą wiedzieć. Moderniści o to zadbali. I tak 60 lat po usunięciu De defectibus Watykan może wprowadzać, generalnie bez większych oporów, zmiany w formułach konsekracyjnych. Nieświadomy umysł, zdeformowany przez posoborowe seminaria, przyjmie to jak gąbka. I najwidoczniej o to chodziło. Niszczenie kościoła zostało zaplanowane na dziesiątki lat…
Spis treści
Wprowadzenie
Rozdział I: Charakterystyka działu De defectibus in celebratione missae occurrentibus w Mszale Jana XXIII
1. Ogólna prezentacja części De defectibus i najważniejsze zasady regulowane przez ten dział
2. Działy De defectibus
Rozdział II: Różnice w poszczególnych Mszałach
1. Nieprawidłowości po stronie chleba
2. Nieprawidłowości po stronie wina
3. Nieprawidłowości po stronie formy
4. Nieprawidłowości po stronie intencji
5. Nieprawidłowości w dyspozycji duszy
6. Nieprawidłowości w dyspozycji ciała
7. Nieprawidłowości w samej celebracji
Rozdział III: Wymowa teologiczna i jurydyczna różnic w rubrykach Mszałów
1. Nieprawidłowości po stronie chleba
2. Nieprawidłowości po stronie wina
3. Nieprawidłowości po stronie formy
4. Nieprawidłowości po stronie intencji
5. Nieprawidłowości w dyspozycji duszy
6. Nieprawidłowości w dyspozycji ciała
7. Nieprawidłowości w samej celebracji
Rozdział IV: De defectibus w kontekście poszczególnych edycji Mszału i teologii odnowionego Mszału Rzymskiego
1. De defectibus w kontekście poszczególnych edycji Mszału
1.1. Zmiany wprowadzone w Mszale Klemensa VIII
1.2. Zmiany wprowadzone w Mszale Benedykta XV
1.3. Zmiany wprowadzone w Mszale Jana XXIII
2. De defectibus w kontekście teologii odnowionego Mszału Rzymskiego
2.1. Fakt obecności/nieobecności działu De defectibus w tradycyjnej i odnowionej liturgii
2.2. Konieczność dbania o czystość rytu
2.3. Msza Święta jako najważniejszy akt kultu
2.4. Znaczenie ofertorium
2.5. Konsekracja jako kluczowy moment Mszy Świętej
2.6. Szacunek okazywany Hostii
2.7. Kapłan jako strażnik godności rytu i ofiarnik
Zakończenie
Bibliografia
Aneks 1: Synopsa De defectibus Mszałów Piusa V, Klemensa VIII, Benedykta XV i Jana XXIII
Aneks 2: Tłumaczenie De defectibus Mszałów Benedykta XV i Jana XXIII
Indeks źródeł
Indeks osobowy
Summary
Dane techniczne:
Ilość stron: 222
Okładka: Miękka
Rok wydania: 2022
Wydawnictwo: KUL
Mocowanie: Klejona
Format: 17 cm x 24 cm
Inne: ---