Gwiazda Zaranna - Francisco Arias

Gwiazda Zaranna
Na Horyzoncie Polskim nowo Wschodząca
Najbezpieczniejszą drogą Prawowiernego Chrześcijanina do pożądanego portu szczęśliwej wieczności Prowadząca:
To jest Książka Naśladowania Życia Maryi Panny W dziesiąciu Cnotach Ewangelicznych Jej upodobanych, przyzwoicie rożnej kondycji stanom, tak duchownym jako i świeckim służąca.

Niniejsze wznowienie dzieła Francisco Ariasa, wydanego w 1749 r. stanowi niejako wypełnienie życzenia wyrażonego przez św. Teresę od Dzieciątka Jezus: Niech kapłani pokażą nam cnoty praktyczne.

Istnieje wiele dzieł ascetycznych, mających służyć wiernym w podążaniu śladami Chrystusa. Jednak brakuje w nich najczęściej najistotniejszego: Maryi Niepokalanej, która jest uosobieniem wszystkich cnót, dostępnym dla każdego – do poznawania, a przez to i ukochania, a w następstwie praktykowania we własnym życiu, we współpracy z samą Matką Bożą.
Znaczna część książki poświęcona jest cierpliwości, która zdaniem o. Fabera te same skutki sprawia w duszy osób świeckich, co posłuszeństwo ślubowane przez osoby duchowne.

Imprimatur
Varsaviae, 30 Julii 1749.
ANTONIUS GRZEGORZEWSKI U J. D.
Ecclesia Cathedrali Posnaniensi Archidiaconus,
Vicarius in Spiritualibus & Officialis Varsaviensis,
ac per Ducatum Masoviae Generalis, Abbas Plocensis Coadjutor.

Ona sama wielkich kacerstw obłudne ciemności rujnuje, i wniwecz obraca. Jako Jej cały Święty Kościoł w tej mierze wdzięczną melodię przyśpiewuje i nuci Wesel się MARYJO Panno wszystkie herezje samaś potłumiła na całym świecie. (In Offic: Parvo de Beata).

„Do tego że MARYJĘ Pannę nie tylko w tym naśladować mamy w czym Ona Chrystusa Pana naśladowała, ale i w tym winniśmy Ją naśladować do czego Chrystus jako oraz BÓG i Człowiek nie był obowiązany, bo w Wierze, w Nadziei Chrystusa, i w miłości ku Niemu, jako i w rewerencji ku Niemu, nie Chrystusa pewnie, lecz Pannę naszą naśladować mamy, a w wdzięczności i w dziękczynieniu za Dobrodziejstwo Odkupienia; nie Chrystusa także lecz MARYJĘ Pannę, jako najpierwszą Uczestniczkę tego odkupienia przez zachowanie od zmazy pierworodnej, naśladować mamy, jako też w rozmyślaniu i w ubolewaniu nad Męką Chrystusową w słuchaniu prawdy Ewangelicznej MARYJĘ a nie Chrystusa naśladować mamy, bo Chrystus był Nauczycielem, oraz i dawcą Świętej Ewangelii, Panna zaś była Uczennicą Jego, jako i my wszyscy być powinniśmy. Do tego że Chrystus Pan mocą Bóstwa swego samąż Cnotą będąc Cnoty czynił, MARYJA zaś Panna nie Bóstwem, ale pomocą Boską wsparta będąc, Cnoty wykonywała, siebie samą do nich z wszelką pilnością i usilnością przykładając, jako i my samych siebie przyłożywszy tąż pomocą Boską wsparci Cnoty tak jak i Ona wykonywać mamy, bez tej zaś pomocy Boskiej, tak MARYJA Panna, jako i żaden Święty, jako i my nic byśmy nie podołali.
(…)

Do tego któż potrafi przemienić się w Chrystusa, albo raczej być Chrystusem, a przecież według Chrystusowej nauki, w swym i w bliźnich umysłach rodzić Chrystusa potrafić może, wolę Boską wykonywać, jako Go Bogarodzica PANNA tymże sposobem, nie tylko Ciałem zrodziła, tak bowiem samże Chrystus mówi, Ktokolwiek albowiem uczyni wolę Ojca mego który jest w Niebiesiech, ten moim Bratem, Siostrą i Matką jest (Mt 12). Skąd Grzegorz Święty mówi: Trzeba nam wiedzieć, iż kto Chrystusową Siostrą i Bratem jest, wierząc, Matką staje się opowiadając, albowiem jakby Pana rodził gdy go do serca przyjmuje, i Matką Jego staje się opowiadając, gdy przez głos jego miłość Boska w umyśle bliźniego się rodzi (Greg: Hom: in Evang).”

"W tej pokorze ćwiczyła się także Przenajświętsza Panna MARYJA, ponieważ zawsze się trafia, iż ile razy ludzie bezbożni Syna zelżywie traktują, ile z nich jest, nie przepuszczają też jego Matce. Wiadomo iż niegodnymi zelżywościami, najbezbożniejsi Żydzi okrywali CHRYSTUSA Pana, nazywając go Samarytaninem, i opojem, od czarta opętanym (Mt 13). Toż od nich ponosiła Najświętsza Panna Jego Matka, co jaśnie pokazał Święty Ewangelista Mateusz, gdy pisze iż Obywatele Miasta Nazaretu, w którym Panna Przeczysta mieszkała, przy uszach Jej zarzucali mówiąc: Izali to nie jest ten Ciesielski Syn, izali Matka Jego nie nazywa się MARYJĄ. Święty zaś Marek pisze iż mówili (Mk 6): Izali to nie jest Cieśla Syn Maryi. Które zapewne słowa nie na co innego, tylko na zelżywość, i niesławę Jego wyzionęli, i wytknęli MARYI, być Niewiastą ubogą, wzgardzoną, i wszelkiego wspomnienia niegodną". [Fragmenty]

W niniejszym wznowieniu starodruku z r. 1749 dokonane zostały wyłącznie zmiany nie wpływające na zawartość merytoryczną. W tekście zostały dodane przypisy wyjaśniające niektóre słowa staropolskie, już nieużywane, a często trafiające w sedno. Używane w tekście y zamieniono na i. Niektóre słowa zostały poprawione wg współczesnych zasad ortografii (jeżeli mogłyby być niezrozumiałe). Lista tych słów znajduje się do pobrania tutaj. Uspójniono pisownię małą i wielką literą. Zastosowano współczesne skróty tytułów ksiąg Pisma Św. (tj. Iz, Mk, Łk zamiast Izaa, Mar. Luc. etc.).

Opuszczono znajdujące się w książce podziękowania darczyńcy – Staroście Stokliskiemu, Jerzemu Matuszewicowi oraz jego herb.
Aby zapewnić wierność oryginalnemu tekstowi, skorzystano z trzech kopii starodruków dla uzupełnienia nieczytelnych liter/wyrazów.

Dane techniczne:

Ilość stron: 330

Okładka: Miękka

Rok wydania: 2023

Wydawnictwo: Matris

Mocowanie: Klejona

Format: 13 cm x 19 cm

Inne: ---